در حالی که بیشتر از ۱۵۰ روز از جنگ گذشته است، هر اسرائیلی باید صادقانه از خود بپرسد: آیا اکنون وضعیت بهتری نسبت به ۶ اکتبر ۲۰۲۳ داریم؟ آیا ما قوی ترو امن تر هستیم؟ آیا بازدارندگی بیشتری داریم؟ آیا ما محبوب تر از گذشته هستیم؟ به خودمان افتخار می کنیم؟ آیا ما متحدتر هستیم؟ آیا از هر نظر وضعیت بهتراست؟ نکته باورنکردنی این است که پاسخ به همه این سؤالات بدون تردید منفی است.
گیدئون لوی
۷ مارس ۲۰۲۴
ترجمه: رضا فانی یزدی
در حالی که بیشتر از ۱۵۰ روز از جنگ گذشته است، هر اسرائیلی باید صادقانه از خود بپرسد: آیا اکنون وضعیت بهتری نسبت به ۶ اکتبر ۲۰۲۳ داریم؟ آیا ما قوی ترو امن تر هستیم؟ آیا بازدارندگی بیشتری داریم؟ آیا ما محبوب تر از گذشته هستیم؟ به خودمان افتخار می کنیم؟ آیا ما متحدتر هستیم؟ آیا از هر نظر وضعیت بهتراست؟ نکته باورنکردنی این است که پاسخ به همه این سؤالات بدون تردید منفی است.
این ۱۵۰ روز ظالمانه و سخت بوده است و نه در کوتاه مدت و نه در دراز مدت هیچ سودی برای اسرائیل نداشته است و هیچ کاری هم برای آن نخواهد کرد،. برعکس، حماس قوی تر ظاهر شده است. گرچه هزاران جنگجوی آن کشته شده اند، اما به قهرمان جهان عرب مبدل شده است. با این حال، اکثر اسرائیلی‌ها باز هم خواهان ۱۵۰ روز دیگر جنگ هستند. هیچ مخالفت عمومی با جنگ دیده نمی شود، حتی پس از پنج ماه مرگ و ویرانی در مقیاسی بی‌سابقه، حتی پس از اینکه اسرائیل در سراسر جهان منفور و منزوی شده، خون‌آلود و اقتصاد آن آسیب‌های فراوان دیده است.
هیچ منطقه ای در کشور وجود ندارد که پس از این چند ماه سیاه کنونی ( سیاه ترین ماه های تاریخ این کشور) در آن وضعیت بهتری وجود داشته باشد. اسرائیل در حال حاضر بسیار کمتر از قبل از جنگ امن است و با خطر تشدید تنش منطقه ای، تحریم های جهانی و از دست دادن حمایت آمریکا مواجه است. همچنین بسیار کمتر دموکراتیک است – آسیب های ناشی از جنگ به نهادهای دموکراتیک اسرائیل حتی از کودتای قضایی نیز بیشتر بوده است – و خسارات انباشته شده حتی پس از خروج ارتش اسرائیل از غزه برای ما باقی خواهد ماند.
در مورد وضعیت بین‌المللی اسرائیل، باید گفت که این کشور هرگز چنین منفور نبوده است. حتی روابط کاملاً تضمین شده ما با ایالات متحده هم به سطح پایینی رسیده است که قبلاً هرگز تجربه نکرده بودیم. روزانه شاهد تلفات سربازان کشته شده هستیم، واقعیت این است که هنوز بیشتر گروگان ها آزاد نشده اند. ده ها هزار اسرائیلی در داخل آواره شده اند، و نیمی از کشور به منطقه خطرناکی تبدیل شده است. انفجار کرانه باختری را تهدید می کند و هیچ چیز نمی تواند تخم نفرت بی پایانی را که ما در غزه، کرانه باختری و جهان عرب کاشته ایم را، نادیده بگیرد.
تا زمانی که اسرائیل سرسختانه از هر پیشنهادی برای تغییر اساسی امتناع می ورزد، هیچ پیشرفتی در افق آینده دیده نمی شود. با این حال، اسرائیلی‌ها بیشتر شبیه قماربازی هستند که تمام پول خود را باخته، اما هنوز فکر می کند که با یک قمار دیگر شانس برنده شدن تمام پول روی میز را دارد.
با کشته شدن ۱۰۰ فلسطینی در روز، به نظر می رسد اسرائیلی ها متقاعد شده اند که ۳۰۰۰۰ مرگ بیشتر غزه را به بهشت یا حداقل مکانی امن برای آنها تبدیل می کند. چنین کوری و نابینایی در رفتار را به سختی می توان بخاطر آورد،، حتی در اسرائیل. یادآوری چنین حالتی از ابهام اخلاقی نیز دشوار است. بگذار گرسنه و بی آب بمانند، بگذار خفه شوند، بگذار بمیرند، حتی چپ ها و رسانه ها هم این طرز فکر را پذیرفته اند. همه چشم ها را بسته اند، هیچ کس نمی ایستد تا بپرسد که به کجا داریم می رویم. هدف اصلی این شده که جنگ را به پیش ببریم چرا که حماس خواهان توقف جنگ است و ما اینجا هستیم تا به آنها نشان دهیم که دنیا دست کیست.
این وظیفه ماست که گزارشی تهیه کنیم که “اسرائیل از این جنگ چه به دست آورده است” و سپس شجاعانه از خودمان بپرسیم که: آیا باید به این جنگ می رفتیم؟ شعارهای به ظاهر (موجه) مثل اینکه چگونه کشوری می تواند چنین چیزی را نادیده بگیرد و یا حمله ظالمانه به مردمش و حق یک کشور برای محافظت از خود را فراموش کند و یا اینکه مردم می خواستند اسرائیل چه کار کند، را باید کنار گذاشت. بعد از ۱۵۰ روز اگر جز خسارات هنگفت هیچ منفعتی را به سود کشور نتوان در این گزارش وارد کرد، بهتر است به عاقلانه بودن این اقدام از دیدگاه اسرائیل شک کنیم.
ما هنوز از بهای تکان دهنده آنچه در غزه اتفاق افتاده و رنج و عذاب بی سابقه ای که ساکنان آن در سایه این جنگ متحمل شده اند، چیزی نگفته ایم.
اکثر اسرائیلی‌ها – کسانی که مصیبت فلسطینی‌ها برایشان چندان اهمیتی ندارد و یا آن‌هایی که حتی از آن خشنود و راضی هستند، که بسیاری از اسرائیلی‌هایی از این قبیل هستند، باید از خودشان بپرسند: غیر از شادی از فاجعه غزه، ما چه چیز دیگری از این جنگ به دست آورده‌ایم؟ به نتایج نگاه کنید. اوضاع فقط بدتر خواهد شد.
آیا این همان چیزی است که شما واقعا می خواهید؟
متن انگلیسی این مقاله را در زیر قابل دسترسی است
After 150 days of death and destruction in Gaza, Israel is neither stronger nor safer https://www.haaretz.com/opinion/2024-03-07/ty-article-opinion/.premium/after-150-days-of-death-and-destruction-in-gaza-israel-is-neither-stronger-nor-safer/0000018e-14d7-d7d3-abce-74ff8b640000?utm_source=App_Share&utm_medium=iOS_Native