حماس و حزب الله برای ما تهدید وجودی نیستند. تهدید وجودی در حال حاضر برای ما امری داخلی است.
یوری میسگاف- هاآرتص ۲۳ فوریه ۲۰۲۴
ترجمه: رضا فانی یزدی
گفتقو با دیوید ایوری ژنرال نظامی ۹۰ ساله اسراییلی، گرچه گفتگویی طولانی است اما اگر حوصله کنید بسیار جالب است که از زبان یکی از رهبران نظامی اسرائیل که تقریبا در تمام دوران تاریخ اسرائیل در خدمت این کشور بوده، بیان می شود.
دیوید ایوری، یکی از ستون های ارتش اسرائیل برای چندین دهه بوده است. او می گوید: “تهدید وجودی اسرائیل از درون است”
دیوید ایوری، فرمانده سابق نیروی هوایی، معاون رئیس ستاد ارتش اسرائیل و سفیر سابق ارتش در واشنگتن فردی است که در هر مقطع حساس دفاعی اسرائیل در اتاق جنگ حضور داشت. حالا در سن ۹۰ سالگی خود و در بدترین بحران تاریخ کشور، آماده است تا دست به کار شود.
دیوید ایوری نگران است. با صدایی آرام می گوید: «داریم وارد جنگ فرسایشی می شویم» و آهی می کشد. صحبت ما به اوایل ژانویه بر می گردد، زمانی که هنوز تعداد تلفات اسرائیل بسیار کمتر از امروز بود. او می گوید: “من از زمانی که به عنوان معاون ستاد کل نیروهای دفاعی اسرائیل (1983-1985) خدمت می کردم، با اوضاع درونی لبنان آشنا هستم. ما در همان جایی هستیم که قبلا آنجا را فتح کردیم، بعد مردم به این شرایط عادت کردند و به تدریج جایگاه ما از قدرت فاتح به هدفی برای حملات آنها تغییر کرد. اما این بار اوضاع جدی‌تر از آنچیزی است که در لبنان با آن مواجه شدیم، چرا که با شبکه پیچیده و تو در تویی از تونل های زیرزمینی و دیگر زیرساخت پیشرفته مخفی زیرزمینی در غزه مواجه هستیم.
پرسش اصلی اینجاست که ،چقدر طول خواهد کشید و چگونه می توان این کار را انجام داد، آنهم وقتی که دولت از صحبت در مورد راه حل های سیاسی امتناع می ورزد”
آیا در منجلاب غزه فرو خواهیم رفت؟
“من به شما می گویم که ما در حال حاضر در منجلاب غزه هستیم. ما راه حل روشنی در مورد اینکه چه اتفاقی خواهد افتاد نداریم،به همین خاطر مدام می گوییم که برای مدت طولانی آنجا خواهیم ماند. ما هنوز یک کلمه در مورد آنچه در شمال می گذرد، نگفته ایم.”
آیا شما هم همین احساس را دارید که ما در یکی از سخت ترین لحظات تاریخ خود قرار داریم؟
“بله. ۷ اکتبر یک فاجعه وحشتناک است که کل منطقه را از نظر استراتژیک تغییر داد. شکستی بسیار بزرگ و نابخشودنی است. بخاطر داریم که درزمان جنگ یوم کیپور [جنگ ۱۹۷۳]، به پشت مرزهای ما به ندرت حمله شد، اما در اینجا به بخشی از مردم ما حمله شده و آنها را اسیر گرفته اند. ما از زمان جنگ استقلال شاهد چنین چیزی نبوده ایم. امروز در داخل کشور، ما شاهد بیشترین تعداد پناهنده های اسرائیلی هستیم، که تا به حال ندیدیده‌ام. اما در عین حال من موافق این نیستم که این جنگ برای ما یک تهدید وجودی است. آنچه ما در طول جنگ استقلال با آن مواجه شدیم. برای ما یک تهدید وجودی بود. ما تا جنگ شش روزه ما با احساس تهدید وجودی زندگی می کردیم. حماس و حزب الله اما برای ما تهدید وجودی نیستند. تهدید وجودی در حال حاضر برای ما امری داخلی است.
زندگی حرفه ای ایوری تمام سالهای زندگی اش در خدمت ساختن قدرتی استراتژیک برای دولت اسرائیل بوده است. این خلبان سابق علاوه بر معاونت رئیس ستاد ارتش اسرائیل، بیشتر به دلیل خدمت به عنوان فرمانده نیروی هوایی اسرائیل، مدیر کل وزارت دفاع، موسس و رئیس شورای امنیت ملی، رئیس صنایع هوافضای اسرائیل و سفیر اسرائیل در واشنگتن شناخته شده است. او در سپتامبر گذشته، ۸۹ ساله شد. او علاقه ای به گرفتن جشن تولد ندارد، چرا که مادرش زمانی که او کاملا جوان بود در یکی از تولدهایش درگذشت و پسرش گیل، خلبان F-16، نیز باز در یکی از روزهای تولد او در یک سانحه آموزشی کشته شد. او ساعت شکسته پسرش گیل را که در محل سقوط پیدا شد، همراه با مدال ها و جوایزی که در طول زندگی خود تصاحب کرده است، به عنوان یادگاری در قفسه ای در خانه اش در رامات هاشارون نگهداری کرده و به نمایش گذاشته است.
سنگینی سالهای زندگی در او نمایان نیست. ایوری قوی، فعال و تحلیلگر است و حافظه ای فوق العاده دارد. او با اوفرا Ofra ازدواج کرده است – “ما از سن صفر همدیگر را می شناسیم، وقتی بزرگ شدیم بخشی از یک گروه بودیم. به اوفرا پس از دعوت او به مراسمی که در آن به ما خلبان ها اجازه پروازمان را دادند پیشنهاد رسمی ازدواج دادم.”
من با ایوری در طول سال گذشته یک سلسله گفتگوهای طولانی با تمرکز بر دفاع و امنیت کشور که هدف و مأموریت زندگی اوست با هم داشتیم. این گفتگو ها در زمانی بود که تهدید یک بازنگری در قوه قضایی شکاف بزرگی میان مردم در کشور بوجود آورده بود. این بحران خواب را از چشمان ایوری ربوده بود.
قبل از ۷ اکتبر که ما اینجا با هم صحبت کردیم، شما خیلی نگرانی بودید.
“من از یک جنگ داخلی بسیار نگران بودم و هنوز هم نگران هستم که [این تهدید] دوباره ظاهر شود. جنگ داخلی یک تهدید وجودی existential threat برای ماست. زمانی که کودتای رژیم شروع شد، من واقعاً افسرده شدم. ببینید، مردم دائماً در مورد اتحاد در زمان جنگ و اینکه “ما با هم پیروز خواهیم شد” صحبت می کنند، و از این قبیل حرفها. اولین چیزی که بعد از ۷ اکتبر باید اتفاق می افتاد این بود که رهبرکشور بیاید و بگوید من الان اصلاحات قضایی را لغو می کنم – ما همه با هم در این قضیه در کنار هم هستیم، اما این اتفاق نیفتاد. نتانیاهو نخست وزیر این حرف را نزد. این موضوع مهمی است. در نهایت اعراب در این مورد یعنی توقف اصلاحات به ما کمک کردند وگرنه معلوم نبود که امروز ما در چه وضعی بودیم. اما هزینه آن بسیار گران بود، خیلی گزاف.
یکی از بزرگترین موفقیت‌های تاریخ نیروی هوایی که به یادگار مانده است در دوران ماموریت ایوری به عنوان فرمانده نیروی هوایی اسرائیل، از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۲، اتفاق افتاد و آن انهدام راکتور هسته‌ای عراق در سال ۱۹۸۱ بود که در جنوب شرقی بغداد، حدود ۱۶۰۰ کیلومتر (حدود ۹۹۰ مایل) از اسرائیل واقع شده بود.
ایوری می گوید: «در اولین روزی که من مسئولیت را بر عهده گرفتم، جلسه ای با همه روسای جامعه اطلاعاتی برای ارزیابی رآکتوری که در آن زمان در دست ساخت بود، تشکیل شد. “نتیجه گیری این بود که این پروژه ساخت راکتوری با ماموریت های نظامی بود که برای ما خطرناک بود. توصیه ها این بود که به فعالیت های دیپلماتیک ادامه دهند تا فرانسه [تامین کننده راکتور اوسیراک] را وادار به فسخ این قرارداد با عراقی ها کند تا بتوان جلوی پیشرفت آن را گرفت و آن پروژه را مختل کرد.
متن کامل این گفتگو را در زیر می توانید مطالعه کنید.