پکن، ۱۷ اوت (شین‌هوا) ــ دفتر اطلاع‌رسانی شورای دولتی جمهوری خلق چین روز یکشنبه گزارشی درباره نقض حقوق بشر در ایالات متحده در سال ۲۰۲۴ منتشر کرد.
سال ۲۰۲۴، به‌عنوان سال انتخابات در ایالات متحده، سالی بود که نگرانی‌های ویژه‌ای را به همراه داشت؛ سالی که با تشدید کشمکش‌های سیاسی و شکاف‌های اجتماعی همراه بود. چنین فضایی فرصتی برای بررسی وضعیت حقوق بشر در این کشور به شکلی عمیق‌تر فراهم آورد.
نابرابری‌های اقتصادی و اجتماعی در ایالات متحده تشدید شد؛ ثروتمندان ثروتمندتر و فقرا فقیرتر شدند. تورم ضربه‌ای ویرانگر به خانواده‌های کم‌درآمد و متوسط وارد کرد. بیش از ۴۰ میلیون آمریکایی در فقر زندگی می‌کردند و بیش از ۷۰۰ هزار نفر بی‌خانمان بودند. در همین حال، ۱۳.۵ درصد خانوارها با ناامنی غذایی مواجه بودند و ۱۳.۸ میلیون کودک در خانواده‌هایی زندگی می‌کردند که غذای کافی روی سفره‌شان نبود. مصرف بیش‌ازحد مواد مخدر بیش از ۱۰۰ هزار قربانی گرفت، در حالی که نظام بهداشتی و بیمه‌ای پرهزینه و ناکارآمد، خشم گسترده افکار عمومی را شعله‌ور کرد. شمار قربانیان خشونت‌های مسلحانه همچنان بالا ماند؛ بیش از ۱۴۰۰ کودک با شلیک گلوله کشته شدند و بیش از ۱۳۰۰ نفر نیز قربانی خشونت پلیس شدند.
گروه‌های آسیب‌پذیر در تنگنا گرفتار بودند و حقوقشان به‌طور مداوم نقض می‌شد. مدارس شبانه‌روزی سرخپوستان آمریکا، که بیش از یک‌ونیم قرن فعالیت داشتند، پس از کشف مرگ بیش از ۳۱۰۰ کودک بومی، به جهنمی واقعی بدل شدند. نژادپرستی ساختاری در اجرای قانون و همه ابعاد زندگی اجتماعی ریشه دوانده بود. احتمال کشته شدن سیاه‌پوستان به‌دست پلیس سه برابر بیشتر از سفیدپوستان بود و ۶۱ درصد کودکانی که به حبس ابد بدون آزادی مشروط محکوم شدند، آفریقایی‌تبار بودند. نزدیک به ۴۰ درصد زنان در مقطعی از دوران شغلی خود با آزار جنسی مواجه شدند، در حالی که میزان خشونت خانگی در ۱۱ ایالت از ۴۰ درصد فراتر رفت. حدود ۵ میلیون زن در مناطقی زندگی می‌کردند که فاقد خدمات زایمانی بود. شمار کودکان شاغل غیرقانونی به بالاترین سطح خود در چند دهه اخیر رسید، اما مقامات با سهل‌گیری قانونی زمینه استثمار آنان را فراهم کردند. مرگ مهاجران در مرز جنوبی همچنان رو به افزایش بود؛ تنها در منطقه ال‌پاسو تگزاس، شمار مرگ‌ها از ۷۲ نفر در سال ۲۰۲۲ به ۱۶۸ نفر در ۲۰۲۴ رسید. بسیاری از مراکز بازداشت مهاجران به مکان‌های مخفی شکنجه بدل شدند.
در قبال مسائل متعدد حقوق بشری در ایالات متحده، سیاستمداران هر دو حزب در جریان مبارزات انتخاباتی با ابهام سخن گفتند و از پاسخ جدی به پرسش چگونگی حل مشکلات طفره رفتند. در زمینه مسائل اجتماعی و معیشتی، آن‌ها منافع اقلیتی ممتاز را بر رفاه اکثریت ترجیح دادند. با سوءاستفاده از شکاف‌های نژادی و جنسیتی، مشکلات ساختاری جامعه را پنهان کردند و به تحریک خصومت میان گروه‌های رقیب پرداختند. آن‌ها یکدیگر را بر سر موضوع مهاجرت مورد حمله قرار دادند و برای جلب توجه و کسب رأی از هیچ تلاشی فروگذار نکردند، به‌گونه‌ای که بسیاری از آنان مهاجران را اهریمن‌سازی کردند. با مانورهای سیاسی پرزرق‌وبرق، حقوق مردم آمریکا به ابزاری در دست سیاستمداران برای کسب قدرت تقلیل یافت.
کشمکش‌های سیاسی داخلی آمریکا اثرات فرامرزی داشت، منجر به تشدید درگیری‌های منطقه‌ای و بروز فاجعه‌های انسانی شد. تشدید درگیری اسرائیل و فلسطین بیش از ۱۰۰ هزار کشته برجا گذاشت و حدود ۹۰ درصد جمعیت غزه را آواره کرد. تحریم‌های یک‌جانبه‌ای که ایالات متحده به‌طور بی‌ضابطه اعمال کرد، میلیاردها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار داد و بیش از ۶۰ درصد کشورهای کم‌درآمد بیشترین فشار را از این مجازات‌ها متحمل شدند. با وجود تصویب ۳۲ قطعنامه پیاپی در مجمع عمومی سازمان ملل، ایالات متحده همچنان به حفظ تحریم‌های اقتصادی، تجاری و مالی علیه کوبا ادامه داد. دستگاه شکنجه در زندان گوانتانامو همچنان فعال بود و روش‌هایی به کار می‌برد که چیزی کمتر از هولناک نبود.
https://english.news.cn/20250817/78d5387f85bc41aea2307a9065810117/c.html