امیدوارم خوب و خوش باشید و در کنار خانواده و دوستان همیشه سرافراز و شادمان زندگی کنید.
دوست گرامی، دلیل نوشتن این نامه این است که بسیار نگران اوضاع آینده هستم. اگر مطالبی را که اخیرا در ایران-امروز نوشته ام خوانده باشید شاید کمی از نگرانی مرا متوجه شوید.
اوضاع به نظرم بسیار وخیم است و خطربسیار جدی تر از آنست که در مطبوعات منعکس می گردد. در حقیقت بحث نه دیگر برنامه ریزی برای حمله نظامی که پیدا کردن لحظه مناسب و بهانه مناسب برای آغاز عملیات است. متاسفانه جدی ترین مخالف جریان حمله نظامی دمکرات های امریکایی هستند. اپوزیسیون خارج که انگار ماست در دهانش مایه کرده و دوستان داخل هم یا قضیه را خیلی جدی نمی گیرند و هنوز باور دارند که اینها همه بلوف است و در پس همه اینها یک معامله بزرگ در جریان است و یا به این باورند که عملا از امریکا کاری ساخته نیست و محدوده عمل نظامی اگر هم اتفاق بیفتد بسیار محدود خواهد بود و با همه مشکلات کنونی در عراق و افغانستان امکان توسعه عملیات نظامی به ایران بسیار محدود می باشد.
دوست عزیزم، به نظرم حاکمیت آقای بوش به دلایل زیر حمله نظامی را تنها راه حل می داند و اما نه به شیوه عراقی آن، بلکه به شیوه ویرانی تمامی زیربنای کشور و از بین بردن تمامی مراکز نظامی، اقتصادی و زیربنایی توسعه آینده در تمامی عرصه های علمی و تکنولوژیک از جمله انرژی هسته ای. اما دلایل من چیست.
- مساله عراق امروز بحث اصلی مطبوعات، مردم کوچه و بازار و محافل سیاسی این کشور است و در حقیقت بزرگترین شکست و چالش ناموفق و بدتر ازآن افتضاح سیاسی- نظامی حکومت آقای بوش می باشد. برای اینکه این مساله از موضوع و دستور کار خارج گردد باید بحث دیگری جانشین آن گردد. بحث مقابله با نظام اسلامی و تحریف افکار عمومی و مجموعه کشور به این مقابله، اینها احتیاج دارند که نورافکن ها را از روی عراق به جای دیگری بیندازند که کمتر بازگوی افتضاح آنان باشد. تقابل با ایران در حقیقت در این مسیر است.
- پس از افتضاح عراق و نقش غالب جریان شیعه در عراق، ایالات متحده زیر فشار بزرگترین متحدین سنی خود است که چگونه است که ایالات متحده نه تنها به استقرار یک حکومت شیعه طرفدار ایران کمک کرده است بلکه متحد اصلی منطقه آنها و پایگاه آنها در یک کشور با اکثریت رهبری شیعه است. برای پاسخگویی به این وضعیت تقابل با حکومت اسلامی در ایران که در حقیقت تبلور شیعه در حکومت و حامی اصلی نهضت های دینی بویژه گرایشات شیعه است، در دستور کار قرار گرفته است. ایالات متحده با تقابل با نظام اسلامی در حقیقت به نگرانی حکومت های سنی منطقه پاسخ داده و در این تلاش است که رهبری مقابله با شیعه در عراق نیز از اختیار گروههای تروریستی القاعده ای خارج نمود و به جریانات بیشتر قابل کنترل در کشورهای سنی منطقه به رهبری عربستان سعودی واگذارد.
- مقاومت حزب الله در لبنان زنگ خطری بود که اسرائیل را بشدت متوجه خطری کرده است که کنترل آنان بسیار دشوار است ضمن اینکه اسرائیل بشدت از پروسه هسته ای شدن ایران نگران است و به هر قیمتی می باید این پروسه را متوقف نماید.
- در رابطه با وضعیت داخلی در ایالات متحده، جنگ با ایران در صورت آغاز از همین الان شکست دمکرات ها را در آینده تضمین نموده است چرا که دمکرات ها پس از آغاز جنگ نمی توانند با آن مقابله نمایند زیرا که مضوع ضد میهن پرستانه ای خواهد بود و اگر حامی جنگ شوند پایه های مردمی خود را و آرای کنونی بدست آمده را که با تقابل با جنگ طلبی بوش بدست آورده اند قربانی خواهند کرد. چرا که اگر قرار باشد مردم به آنها برای حمایت از جنگ رای بدهند، لزوما جمهوریخواهان به دلیل استمرار سیاست خود در مقابله با جمهوری اسلامی ایران و پیشبرد جنگ در عراق در وضعیت بهتری قرار خواهند داشت. بنابراین غیرمنطقی نخواهد بود که به جای رای دادن به کسانی که مردد از جنگ حمایت کرده اند به کسانی رای دهند که در این رابطه سیاست روشنی داشته و ضمنا از مدیریت نظامی بهتری برخوردارند. به هرحال جنگ یعنی سیاست باخت-باخت برای دمکرات ها.
با توجه به موارد بالا و اخبار و شایعات و مباحث هر روزه درون کنگره و سنا، حتما متوجهید که خطر بسیار جدی و فوری است و اما چه می‌توان کرد.
باید بگویم که دمکرات ها به تنهایی نمیتوانند این بازی را متوقف نمایند. آنها نیاز دارند که حرکتی از درون ایران به کمک آنها بیاید.
در این زمینه فکر می کنم که پروژه ای شبیه آنچه که در دوران گروگان گیری سفارت امریکا در ایران به کمک جمهوری خواهان آمد، می باید طراحی شده و در یک مجموعه مشترک دمکرات ها احساس کنند که با همکاری با این مجموعه نه تنها پیروزی آینده را تضمین می کنند بلکه به اجماع بیشتری در عرصه هر دو مجلس و جامعه و مطبوعات و فضای بین المللی در جهت کنترل حکومت بوش در تقابل نظامی موفق می گردند، و احیانا اگر تقابلی هم پیش آمد مطمئن باشند که هنوز بحران قابلیت مدیریت و کنترل را دارد. با این توضیح فکر می کنم نقش شما دوستان در ایران بسیار جدی است.
شما در جبهه دمکراسی خواهی و حقوق بشر و حتی فراتر از آن در جبهه مخالفت با احمدی نژاد و سپاه از آقای هاشمی گرفته تا دورو بری های ایشان، اپوزیسیون درونی از مجموعه اصلاح طلبان تا ملی مذهبی ها و حتی گروه های روشنفکر و نویسندگان و هنرمندان و از همه مهمتر روحانیون برجسته ای همچون آیت الله منتظری و آیت الله سیستانی باید بتوانند به توافقی نائل آیند.
توافق برای صلح، برای مقابله با حمله نظامی، برای مدیریت بحران کنونی، این توافق می تواند چند کار مشخص را در اسرع وقت انجام دهد:
1 – یک بیانیه جدی برای پرهیز از هرگونه آتش افروزی و عملیات احتمالی نظامی از جانب ایالات متحده و اسرائیل
2- یک بیانیه جدی برای پرهیز از هرگونه عملیات تحریک آمیز از جانب جمهوری اسلامی ایران
3- تشکیل یک هیات مدیره که در حقیقت از اعتبار لازم در کل جامعه برخوردار باشد و در محافل بین المللی و تماس های خارجی به عنوان یک گرایش موثر و تاثیرگذار معرفی گردد. به عنوان مثال برگزیدن یک هیات حسن نیست برای تماس با نمایندگان کنگره و سنای ایالات متحده و تماس با اتحادیه اروپا و مقامات سازمان ملل. این هیات می باید نمایندگی جدی ترین گرایشات تاثیرگذار در آینده ایران را در خود داشته باشد. مثلا این هیات باید به نوعی هیاتی از طرف آقایان هاشمی، خاتمی، آیت الله منتظری و بخشی از علمای شیعه، اصلاح طلبان درون کشور و بخشی از جبهه دمکراسی خواهی و حقوق بشر و شخصیت های برحسته ای مثل خود شما باشد. یعنی این هیات در حقیقت در مذاکرات گرچه نمایندگی نظام را ندارد، اما پیشتبانی افرادی مثل آقای هاشمی را که رئیس شورای مصلحت و موثرترین فرد خبرگان می باشد و دیگر افراد برجسته سیاسی و همچنین روحانی را داشته باشد.
این هیات باید در حقیقت به طرف های مذاکره در امریکا و اروپا بتواند پیامی را منتقل نماید که نه تنها قادر به تحولات در درون ایران می باشد و در جهت حل بحران است، بلکه به دلیل اتوریته رهبران مذهبی شیعه و رابطه آنها با شیعیان عراق قادر به کمک به اوضاع عراق نیز خواهد بود. در چنین وضعیتی این هیات حسن نیت می تواند جدی ترین مولفه همکاری با دمکرات ها و بخشیهای مخالف جنگ در میان جمهوری خواهان امریکا را تشکیل داده و مواضع آنها را به طور جدی تقویت نماید.
محافل مخالف گسترش جنگ در ایالات متحده (دمکراتها و بخش محدودی از جمهوری خواهان) در چنین صورتی با چشم انداز حل و یا کنترل بحران کنونی در منطقه تفوق سیاسی خود را در آینده تضمین نموده و این مجموعه محرک جدیدی برای پروژه های جدی تری برای آنها در مقابله با بوش خواهد بود.
دوست عزیز امیدوارم که متوجه باشید که زمان بسیار کوتاه است. پنجره کنونی زمان بزودی بروی همه بسته خواهد شد. هر حادثه ای می تواند تمامی چشم انداز آینده ایران را برای همه دوستداران دمکراسی، حقوق بشر و عدالت در ایران و منطقه برای دوران بسیار طولانی ببندد. شما و دوستان همراه می توانید آخرین تلاش خود را بکنید. به نظرم نقش آقایانی همچون هاشمی، روحانی، اردبیلی، منتظری، و … در حوزه روحانیت و همچنین نقش آقای خاتمی و دوستان همراه شما بسیار خطیر است.
شما می توانید با تلاش جمعی کشور و منطقه را از بلای وحشتناکی که شاید بسیار زودتر از آنچه فکرش را بتوان کرد بر سر همه نازل خواهد شد، دور بدارید. دوستانه از شما خواهش دارم که این بحث را هر چه سریعتر با دیگر دوستان مطرح نمایید.
شکل گیری چنین هیاتی، به نام حسن نیت و به نام صلح نه تنها حمایت جهانی را برای آن به ارمغان خواهد آورد که در درون توان شما را صد چندان خواهد کرد.
به همه دوستان سلام برسانید.
با آرزوی صلح و سعادت برای همه
رضا فانی یزدی
31 ژانویه 2007