وقت آن رسیده است که چشم بندهایتان را بردارید، نه می خواهید ببینید و نه می خواهید بدانید که ما با غزه چه می کنیم، زیرا که گفتید، غزه سزاوار فجایعی است که بر آن وارد می شود و برای ما دیگر اهمیتی ندارد.
گیدئون لوی
۱۳ مارس ۲۰۲۴
ترجمه: رضا فانی یزدی
دوستان عزیز و دوستان سابق: وقت آن رسیده است که از خواب غفلت بیدار شوید.
در ابتدا شاید موردی نداشت اما حالا پس از گذشت از نیمی از سال که با چشمان باز شاهد آنچه گذشت بوده ایم وقت آن رسیده است که به واقعیت برگردیم. اکنون وقت آن است که به دیدن کل تصویر باز گردیم، وقت آنست که وجدان و قطبنمای اخلاقی مان را که در ۷ اکتبر به کناری گذاشتیم، دوباره فعال کنیم و ببینیم از آن زمان چه اتفاقی برای ما و البته، برای فلسطینیها افتاده است.
وقت آن رسیده است که چشم بندهایتان را بردارید، نه می خواهید ببینید و نه می خواهید بدانید که ما با غزه چه می کنیم، زیرا که گفتید، غزه سزاوار فجایعی است که بر آن وارد می شود و برای ما دیگر اهمیتی ندارد.
شما عصبانی بودید، احساس تحقیر کردید، مات و مبهوت بودید، وحشت داشتید، شوکه شدید، و در ۷ اکتبر گریستید. این کاملاً قابل درک بود. این برای همه یک شوک بزرگ بود.
اما نتیجه ای که از این شوک گرفتید نه فقط اشتباه بود، که برعکس نتیجه ای بود که می بایست از چنین فاجعه گرفته می شد.
شما به دنبال مردم در دوران غم و اندوه نمی آیید، قطعا نه چپ های صهیونیست که غم و اندوه هنر انهاست. اما زمان ان رسیده است که به خود تکانی داده و از شوک در آمده و بیدار شوید.
فکر کردید اتفاقی که در ۷ اکتبر افتاد هر چیزی را توجیه خواهد کرد؟ خب، اینطور نیست. شما فکر کردید حالا فرصتی است که به هر قیمتی حماس باید نابود شود؟ خب، نشد. اینجا فقط صحبت از عدالت نیست، بلکه صحبت از به رسمیت شناختن محدودیت های اعمال زور است.
اینطور نیست که شما هم مثل جناح راست شرور و سادیست یا نژادپرست و ناجی باشید. فقط فکر می کردید که ۷ اکتبر به طور ناگهانی ثابت کرد که حق همیشه با آنها بود که می گفتند: شریکی وجود ندارد زیرا فلسطینی ها همه وحشی هستند.
پنج ماه باید برای شما کافی باشد تا نه تنها از واکنش های اولیه خود، بلکه از نتایجی که به آن رسیده بودید، عبور کنید. ۷ اکتبر نباید انسانیت و یا هیچ یک از اصول اخلاقی شما را دستخوش تغییر قرار دهد. اما موجب در هم ریختن آنها شد، که بطور جدی دلیلی برای نگرانی در مورد ثبات و استواری اصول اخلاقی شماست.
حمله شرورانه و وحشیانه حماس به اسرائیل در وضعیت اساسی زندگی ما تغییری ایجاد نمی کند، آنهم برای مردمی که بیش از یک قرن است که مردم دیگری را به روش های مختلف و با شدت های مختلف مورد اذیت و آزار قرار می دهند.
غزه در ۷ اکتبر تغییری نکرد. غزه یکی از بدبخت ترین مکان های این سیاره برای زندگی در قبل از ۷ اکتبر بود و پس از ان حتی بدبخت تر شد.
مسئولیت اسرائیل در قبال سرنوشت غزه و حس گناه آن در آن روز وحشتناک نیز تغییری نکرد. اسرائیل تنها طرف مقصر نیست و همه مسئولیت ها بر عهده او نیست، اما نقش تعیین کننده ای در سرنوشت غزه دارد.
چپ نمی تواند از این مسئولیت و گناه فرار کند. پس از خشم و غم و اندوه و شوک حاصل از آن، اکنون زمان ان است که هوشیار شویم و نه تنها به انچه که بر سر ما آمده است، آنطور که رسانه های اسرائیلی به ما دستور می دهند و ما روز و شب انجام می دهیم، بلکه به انچه که ما از۷ اکتبر بر سر غزه و کرانه باختری آورده ایم، نگاه کنیم.
نه، مصیبت گرفتن ما این فاجعه را جبران نمی کند، هیچ چیز در جهان نمی تواند آن را جبران کند. جریان راست رنج فلسطینیان را جشن می گیرد، از ان لذت می برد و خواهان رنج بیشتری برای آنهاست، و این در حالییست که چپ رو بر می گرداند و به طرز وحشتناکی سکوت می کند و هنوز در حال هشیار شدن است . وقتش رسیده که آن را متوقف کنیم.
انچه را که امروز کل جهان می بیند و درک می کند حداقل باید توسط بخشی از آنهایی که زمانی اردوگاه وجدان و بشریت بود نیز درک شود. ما قرار نداریم وارد نقش چپ صهیونیست در اشغال و اپارتاید شده و یا به مقابله با ریاکاری انها رویم.
اما چگونه تمامی ملتی می توانند چشمان خود را از جنایات وحشتناکی که در حیاط خلوت آنها در حال اتفاق افتادن است، روی برگردانند؟ و هیچ گروهی باقی نماند که برعلیه انها فریاد بزند؟ چگونه چنین جنگ وحشیانه ای می تواند بدون هیچ گونه مخالفتی در جامعه اسرائیل ادامه یابد؟
چپ صهیونیستی که همیشه میخواهد نسبت به خود احساس خوبی داشته باشد و خود را روشنفکر، دموکرات و لیبرال بداند، باید به خاطر داشته باشد که روزی از خود میپرسد یا دیگران از او میپرسند: وقتی این همه اتفاق افتاد کجا بودی؟ کجا؟
آیا هنوز سردرگم و در بی هوشی به سر می بردی؟ وقت ان رسیده است که این فاجعه به پایان برسد، چرا که همین حالا هم دیر است. خیلی دیرشده.
برای مطالعه متن اصلی مقاله به این لینک مراجعه کنید.